Σκέφτομαι πως να ξεκινήσω το συγκεκριμένο άρθρο για την Μάλτα και αυτό γιατί δεν ξέρω πως να αποδώσω σωστά (και τι είναι σωστό άλλωστε) το συναίσθημα που μου έβγαλε αυτό το νησί – χώρα. Ξέρεις τελικά δεν γίνεται να μας αρέσουν όλα και δεν γίνεται να συμφωνούμε σε όλα.
Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή όμως…
Την Μάλτα την είχα στο μυαλό μου σαν ένα όχι μεγάλο νησί μεν, με αρχαία ιστορία και πολλά μέρη και σημεία να δω δε. Ίσως όχι τόσο τουριστικό με την διαφημιστική έννοια αλλά στο να δω και να ανοίξουν τα μάτια μου. Ισχύει πως η Μάλτα κατοικείται από το 5200 π. Χ. περίπου και φυσικά έχει βιώσει από προϊστορικό νεολιθικό πολιτισμό έως το Ρωμαϊκό – Ελληνικό. Μεγάλη ιστορία που έχει διατηρηθεί έως και σήμερα και μπορείς να την απολαύσεις όλο το χρόνο, αφού ο καιρός στην Μάλτα είναι κυρίως λιακάδα με αέρηδες και ενίοτε βροχερός. Θα μιλήσεις Μαλτέζικα αλλά και Αγγλικά και θα δεις πολλές εκκλησίες, τρούλους με μεγάλη ιστορία και πολλά αρχιτεκτονικά στοιχεία που θα σου θυμίσουν Ελλάδα, όπως έγινε και σε μένα.
Δεν σας κρύβω πως δεν εντυπωσιάστηκα αν και προσπάθησα να γυρίσω σε πολλά σημεία και σε κάθε άκρη σχεδόν του νησιού. Πιθανόν να μου φταίει η ενετική αρχιτεκτονική που μου θύμισε Κρήτη και συγκεκριμένα την παλαιά πόλη του Ρεθύμνου ή των Χανίων, όπως και ένα μέρος από την Λέσβο. Δεν ξέρω τι με χάλασε τόσο πολύ, ίσως έφταιγε που έβλεπα ένα deja vu της Κρήτης, μέχρι και τα χωράφια της…
Κλασικά η πτήση έγινε με την βοήθεια της Ryanair με ένα πακέτο που είχα βρει γύρω στα 50 ευρώ. Η μεταφορά από το βασικό αεροδρόμιο της Μάλτας γίνεται με αστικό λεωφορείο (κόστος 1 -2 ευρώ) ή με ταξί (20 ευρώ). Μπορείτε να νοικιάσετε αυτοκίνητο, αρκεί να ξέρετε ή να έχετε πείρα στην αντίθετη από εμάς πλευρά, καθώς οδηγούν όπως οι Άγγλοι.
Αυτή τη φορά προτίμησα να μείνω σε hostels που έκλεισα μέσω του Booking, κυρίως για να μοιράσω τα έξοδα μου αλλά και για να έχω την ευκαιρία να γυρίσω σε πιο πολλά μέρη. Για πρώτο βράδυ έκλεισα σε ένα μποεμ hostel (δεν ξέρω γιατί πήγα να το παίξω χιπις στην ηλικία μου…) το Hostel Jones στο St. Julians στη Silema. Αν είστε λίγο πιο χύμα στην ζωής σας μπορείτε να το προτιμήσετε και το μοιραστείτε με 10 άτομα (οικονομικότερο αρκεί να έχετε υπομονή), γιατί είναι κοντά στον παραλιακό δρόμο. Γενικά η μεταφορά σας μπορεί να γίνει με τα πόδια πολύ εύκολα μέσα στην πόλη ή να πάρετε αστικό λεωφορείο που κοστίζει 1 με 2 ευρώ, ισχύει για 2 ώρες και μπορείτε να γυρίσετε όλο το νησί. Δεύτερο βράδυ μέχρι την αποχώρηση μου, είχα στο NSTS CAMPUS επίσης στην Silema αλλά σχεδόν πιο κεντρικά, κοντά στο πανεπιστήμιο και πολύ κοντά στο Manoel Island και την Valletta. Η διαμονή μου εκεί ήταν πιο ομαλή με ένα δωμάτιο 4 ατόμων που για καλή μου τύχη ήμουν μόνη και ένα πριβέ μπάνιο (αν πάτε άνοιξη/καλοκαίρι να ξέρετε πως έχει και πισίνα). Λίγο πιο δύσκολο στην μετακίνηση μου και αυτό γιατί δεν είμαι καλή στον προσανατολισμό αλλά, hey, αυτό είναι δικό μου θέμα. Αυτό που με άγχωσε περισσότερο πηγαίνοντας στο 2ο hostel ήταν η διαδρομή μου που κάπου στράβωσε και χάθηκα και σε αυτό έφταιγαν τα έργα που έκαναν και είχαν κλείσει ένα μεγάλο μέρος, με αποτέλεσμα αν δεν ήσουν ντόπιος χανόσουν και βρισκόσουν στην εθνική (όπως και έπαθα). Ή θα κάνεις ωτοστοπ, ή θα πάρεις ταξί ή θα περπατάς με την βαλίτσα ή το σακίδιο σου ακολουθώντας το gps και σηχτηρίζοντας στα ελληνικά όσο δεν πάει (φαντάζομαι όλοι ξέρετε ποιο μονοπάτι διάλεξα!). Αν τύχει και βρεθείτε στο ίδιο σημείο όπως εγώ, απλά να ξέρετε πως το πανεπιστήμιο είναι ακριβώς κάτω από την εθνική και όλα είναι πιο απλά…
Αυτό που ανακάλυψα πάντως, είναι πως στο επάνω μέρος της Silema θα βρείτε διαφορετική αρχιτεκτονική, εμφανώς πιο μοντέρνα και πιθανόν πιο ακριβή. Αξίζει να “χαθείτε” και να ανακαλύψετε.
Πριν από κάθε ταξίδι, μπαίνω στο διαδίκτυο για να βρω πληροφορίες. Είχα διαβάσει λοιπόν πως μπορείς άνετα να γυρίσεις από άκρη σε άκρη την Μάλτα, μέσα σε 3 ημέρες (NOT). Να σας πω πολύ απλά πως αυτό δεν γίνεται, εκτός και αν είναι για προσπεράσετε πολλά στοιχεία και να το δείτε παραλιακά. Ναι οκ δεν είναι κανένα νησί που θέλει βδομάδες, αλλά σίγουρα θέλεις χρόνο για να δεις από κάστρα, τάφους, χωρία έως γεωγραφικά σημεία. Εγώ αν και έμεινα μονάχα 3 ημέρες, είδα μόνο το Βόρειο τμήμα και αυτό με hop on hop off bus (θα σας πω παρακάτω) μέσα σε μια μέρα και πολλές στάσεις.
Γενικότερα η πόλη της Silema, είναι μια όμορφη, απλή πόλη που έχει έναν πιο ιδιαίτερο τρόπο στην διασκέδαση της το βράδυ, καθώς υπάρχουν πολλά μπαράκια στο δρόμο που μοιάζουν με μικρές κάβες. Αρκετά εστιατόρια, πολλά μαγαζάκια για τα τουριστικά σας ψώνια και πολλά ταξιδιώτικα γραφεία που σας προσφέρουν καλά πακέτα για να γυρίσετε το νησί ή ακόμα και να πάτε στο Gozo και να χαρείτε το ηλιοβασίλεμα και όχι μόνο. Αν ποτέ γυρνούσα στην Μάλτα, μάλλον θα ήταν ο μόνος λόγος…
Αν βρεθείτε λοιπόν στην Silema, να περπατήσετε μέχρι το Manoel Island. Στην είσοδο του νησιού θα βρείτε μια γεφυρούλα και ένα όμορφο εστιατόριο να καθίσετε και να απολαύσετε τον ήλιο. Στην εσωτερική πλευρά και στο πέρασμα σας θα βρείτε το γήπεδο του νησιού, ένα μικρό ιδιωτικό μέρος που φιλοξενεί από πάπιες, περιστέρια, γάτες έως και κότες, το Duck Island, όπου μπορείτε να κάνετε κάποια μικρή δωρεά και να βοηθήσετε.
Duck Island
Είναι λιγάκι spooky αλλά οκ. Σίγουρα θα δείτε πολλές γάτες (όπως και σε όλο το νησί) με τα σπιτάκια τους, ένα παλιό κάστρο που είναι κλειστό και από εκεί μπορείτε να χαρείτε την θέα προς τη Valletta. Στο φευγιό και πριν το γεφυράκι, νομίζω κοντά στο γήπεδο, θα βρείτε ένα αλήτικο στέκι όπου μπορείτε να απολαύσετε μπύρα και φαγητό, να ακούσετε ροκ μουσική και να καθίσετε στα handmade καναπεδάκια του.
Η Μάλτα έχει πάρα πολλά γατιά (σκυλιά δεν είδαμε ιδιαίτερα) που φροντίζονται από το δήμο και τους πολίτες του. Θα βρείτε παντού φαγητό, νερό και σπιτάκι καθώς και επιγραφές σε πάρκα που απαγορεύουν τη φθορά αυτών, κάτι που είδαμε και στο πάρκο στην Church of St. Publius. Αν πάρετε το αστικό λεωφορείο, να κατεβείτε στην Sarria Church και να προχωρήσετε με τα πόδια για να δείτε το άγαλμα της Ελευθερίας και το Triton Fountain. Εκεί θα βρείτε μια μεγάλη είσοδο που μπαίνει στην παλιά και νέα πόλη της Valletta. Πολλά εμπορικά μαγαζιά, αρκετά ιστορικά σημεία όπως το θέατρο και την εθνική βιβλιοθήκη και το παλάτι με θέα. Να σας πω πως από την είσοδο της περιοχής, θα βρείτε τον τερματικό όλων των λεωφορείων και μπορείτε να μετακινηθείτε όπου θέλετε (ρωτήστε πολλές φορές για να πάτε στο σωστό λεωφορείο).
Για να δείτε τα αξιοθέατα της Μάλτας ή θα κάνετε θαλάσσια κρουαζιέρα που θα βρείτε νωρίς το πρωί ή με τα τουριστικά λεωφορεία και θα επιλέξετε προορισμό. Ήταν κάτι που δεν είχα ξανακάνει αλλά δεν είχε και άλλο τρόπο για να το γυρίσω όπως θα ήθελα. Επέλεξα την Βόρεια πλευρά γιατί είχα σκοπό να φτάσω στο χωριό του Ποπαϋ που είχα βάλει στόχο. Η αλήθεια είναι πως δεν μου ήταν και πολύ εύκολο, γιατί δεν έχει συχνά δρομολόγια για εκεί, δεν εξυπηρετούν όλες οι περιοχές και το χειμώνα κλείνει στις 5 που δεν μου το είχε πει κανείς, αν και ρωτούσα σε κάθε δρομολόγιο που έκανα. Anyway, πήρα την εταιρία Malta Sightseeing, μου κόστισε 17 ευρώ και η περιήγηση διαρκεί 3 ώρες. Μπορείς να κατέβεις σε όποιο μέρος περνά και να πάρεις το επόμενο (το εισιτήριο είναι για όλη την ημέρα και μπορείς να πάρεις λεωφορείο που περνά ανά 30΄) όπως και να έχεις audio guide ακόμα και στα Ελληνικά.
Δυστυχώς περάσαμε τόσα όμορφα μέρη που δεν κατάφερνα να τα δω γιατί, είτε θα έχανα χρόνο κατεβαίνοντας, είτε γιατί ήμασταν εν κινήσει. Ένα από τα σημεία όμως που κατέβηκα ήταν και το San Anton Garden. Ένα πανέμορφο μέρος, με πολλά φυτά από τον κόσμο και ιδιαίτερα προσεγμένο.
Επόμενη στάση ήταν η Mosta όπου εκεί θα βρείτε τον 3ο μεγαλύτερο τρούλο στον κόσμο και αφορά την Mosta Dome – Mosta Rotunda.
Έτσι για την ιστορία, η εκκλησία ολοκληρώθηκε το 1860 και κατά την διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου, χτυπήθηκε από βόμβα ή μάλλον παραλίγο. Μύθος θέλει ένα μεγάλο μέρος του χωριού να τρέχει στην εκκλησία για να σωθεί. Τότε μια βόμβα πέφτει στο κέντρο του τρούλου και από θαύμα δεν ενεργοποιείτε ποτέ. Αντίγραφο της υπάρχει ακόμα μέσα στην εκκλησία. Για να μπορέσετε όμως να την επισκεφθείτε καλύτερα να δείτε τα ωράρια που υπάρχουν. Άλλη εκκλησία με ιστορία υπάρχει στο χωριό Mqarr και αφορά την Κοίμηση της Θεοτόκου ή Parish Church of the Assumption of the Blessed Virgin Mary into Heaven.
Η ιστορία λέει πως για να κτιστεί η εκκλησία, έγινε ένα παζάρι όπου και πουλήθηκαν τα περισσότερα αυγά. Έτσι τα χρήματα πήγαν σε αυτόν τον σκοπό. Μια άλλη ονομασία που έχει η εκκλησία είναι και Εκκλησία του Αυγού.
Πολλά σημεία, πολλές καιρικές αλλαγές αφού ξεκινήσαμε με ήλιο και ζέστη και καταλήξαμε με καταιγίδα, πολλά λεωφορεία και δρομολόγια, με στόχο ένα χωριό του Ποπάϋ
Γνωρίζατε ότι:
1) Η Μάλτα έχει πολλές εκκλησίες με την ονομασία Κοίμηση της Θεοτόκου
2) Κάθε εκκλησία έχει από 2 ρολόγια στο εξωτερικό της όπου δείχνουν διαφορετική ώρα μεταξύ τους. Και αυτό έγινε για να ξεγελάσουν τους πειρατές όπως λένε, ακόμα και τον θάνατο.
3) Ένα από τα προϊόντα που παράγει, είναι αντικείμενα από γυαλί.
4) Παραδοσιακό φαγητό είναι ο λαγός είτε σε σούπα είτε σε μακαρόνια και αυτό γιατί εκτός από γάτες, το νησί έχει πολλούς λαγούς.
Τι μου έμεινε;
1) η μοναδική γνωριμία που έκανα πηγαίνοντας στο Χωριό του Ποπαϋ, με την γιαπωνέζα Χάσικο (ή κάπως έτσι)
2) τα σημεία που δεν πήγα και έχω απωθημένα
3) τα πολλά λεωφορεία
4) οι γάτες
Δεν ξέρω αν θα ξαναπήγαινα ή αν θα έμενα στη ίδια μέρη, σίγουρα θα πάω όμως κάποια στιγμή στο Gozo Island για να κάνω κατάδυση στη Blue Lagoon και να δω το ηλιοβασίλεμα.