Kαι τι είναι αλήθεια το Bergamo από το Μιλάνο; Μια ώρα δρόμος. Βέβαια αν η πτήση σας φτάσει εκεί, δεν υπάρχει κανένας λόγος για να απομακρυνθείτε από την απόλυτα δομημένη πόλη, πόσο μάλλον από μια καστρούπολη που βλέπει από ψηλά.
Προσωπικά κάναμε την διαδρομή Μιλάνο-Bergamo με την εταιρία Trenitalia όπου κόστισε 9,60 συνολικά (λίγο πιο οικονομικά από το λεωφορείο που θα σε αφήσει στο αεροδρόμιο) και διήρκησε μια ώρα. Τα τρένα στο εξωτερικό (ΟΚ, όχι όλα και όχι παντού), είναι πιο μεγάλα, σύγχρονα και διώροφα.
Παρέα με τον Mr.Evans επιλέξαμε να πάμε στο επάνω μέρος, έτσι ώστε να έχουμε καλή ορατότητα και να απολαύσουμε την θέα. Δεν σας κρύβω πως είχα χαλαρώσει τόσο πολύ που με πήρε ο ύπνος για λίγο και παραλίγο να χάσω την πιο όμορφη θέα από ψηλά. Βρισκόμασταν ήδη επάνω σε μια μεγάλη γέφυρα όπου έβλεπε ένα ποτάμι. Τριγύρω δάσος, μικρά σπιτάκια και το μόνο που έλειπε; Ένα σχοινί για bungee jumping! Αυτό που απολαμβάνω στα ταξίδια μου, ακόμα και όταν δεν έχω κάπου συγκεκριμένα να πάω, είναι η θέα που ξετρυπώνει από το πουθενά, ακόμα και από τα πιο κρυφά σοκάκια.
Η αφετηρία βρίσκεται μέσα στο κέντρο της πόλης, κάτι πολύ θετικό για να μην χαθείς και να το έχεις σαν στόχο. Βγαίνοντας από το σταθμό, μπορείς να πάρεις τον δρόμο Viale Roma που μετά γίνεται Viale Vittorio Emanuele, για να καταλήξεις στην όμορφη καστρούπολη με την Duomo di Bergamo & Basilica di Santa Maria Maggiore.
Βέβαια όλα αυτά αν πας σωστά και δεν χαθείς σαν και εμένα που είπα να χαζέψω και χάθηκα μέσα στους δρόμους της Rotonda dei Mille, Guiseppe Gamba Modellismo & Via Santi Alessandro (εκεί να επισκεφθείτε την Basilica di Sant’Alessandro in Colonna).
Σε περίπτωση που χαθείτε πάντως, μην φοβηθείτε να ρωτήσετε σε όποια γλώσσα μπορείτε. Σίγουρα λύση θα βρείτε Όπως έκανα και εγώ, όταν βρέθηκα στο κλείσιμο της παρέλασης για την ημέρα ανεξαρτησίας της Κολομβίας…
Είναι αυτό που σας έλεγα και στο άρθρο για το Μιλάνο. Μπορεί από το πουθενά να βρεθείς την σωστή στιγμή στο σωστό σημείο με τους σωστούς ανθρώπους.
Εδώ κολλάει και ο τίτλος του κειμένου: Λίγα τα κάστρα για τους Κολομβιανούς
Έτσι και έγινε… δεν γνώριζαν Αγγλικά, δεν ήξερα Ιταλικά, Κολομβιανά, Γαλλικά ή Ισπανικά και όμως πρόθυμοι να με βοηθήσουν.
Εδώ πάρε ποπ κορν και ξάπλωσε:
Όλα άρχισαν όταν χάθηκα, πηγαίνοντας προς την Basilica di Santa Maria Maggiore. Στην αντίληψη μου είχε πέσει η οροφή της Basilica di Sant’Alessandro in Colonna και βρέθηκα να τριγυρνώ σε μπλεγμένα στενά της πόλης, που φυσικά δεν έχασα ευκαιρία ώστε να τα φωτογραφίσω. Τα κτίρια πολλά και περιτριγυρισμένη από στενά σοκάκια, βρέθηκα να περπατάω σε δρομάκια που δεν έβρισκα έξοδο. Αυτό το κακό έχει η Ιταλία, όπως το έχει και η Ελλάδα και αρκετές κοντινές Βαλκανικές χώρες, η δομή της πόλης είναι βγαλμένη από λαβύρινθο.
Και αφού φυσικά χάθηκα, είπα να ρωτήσω μια παρέα 5 ατόμων. Αν και η επικοινωνία που είχαμε ήταν περισσότερο να πιούμε ένα ποτό να τα πούμε και ας μην καταλαβαίνω τι λες, καταλήξαμε στον να αγκαλιαστούμε ευχαριστώντας τους για την προσπάθεια που έκαναν και για το χαμόγελο που μου χάρισαν.
Δεν θυμάμαι κανένα όνομα, θυμάμαι μόνο τα χαμόγελα τους και το πόσο με έκαναν κομμάτι τους, τα λίγα εκείνα λεπτά.Για ένα πράγμα μετανιώνω… που δεν έβγαλα μαζί τους μια φωτογραφία, έτσι κάτι για να θυμάμαι.
Και αφού βρήκαμε την σωστή κατεύθυνση, ξεκινήσαμε για μια μεγάλη ανηφόρα που σταματημό δεν είχε. Βέβαια από ότι είδαμε υπάρχουν αρκετοί τρόποι να πάτε, αλλά όλοι είναι ανηφορικοί και γιατί να μην περπατήσεις και να χαρείς την θέα;
Η τελευταία ανηφόρα που θα συναντήσετε είναι λίγο πριν την πύλη του Porta di San Giacomo. Εδώ μπορείτε να πάρετε μια ανάσα, να χαρείτε την θέα και να πάρετε το δρόμο για την Duomo di Bergamo
Ένα μικρό μυστικό: Για να ξεδιψάσεις το καλύτερο είναι να φας ένα κρύο γιαούρτι (trust me!)
Γραφικά στενά που όρεξη να έχεις να γυρίζεις, τοπικά μαγαζιά και γλυκίσματα που φυσικά θα πρέπει να δοκιμάσετε κάτι.
Σας προτείνω αν πάτε ημερήσια, να φύγετε με το πρώτο τρένο, έτσι ώστε να έχετε όλη τη μέρα στην διάθεση σας.
Αυτό που μου έμεινε; Η παρέα των Κολομβιανών!
2 comments