Το ταξίδι στην Ιρλανδία, μπορεί να μην κράτησε όσο θα θέλαμε, καταφέραμε όμως να φτάσουμε στο Howth. Ένα μικρό γραφικό μέρος που αξίζει να επισκεφτείς.
Σκοπός ήταν να επισκεφτούμε το κάστρο, που φιλοξενείτε στην περιοχή. Και γιατί όχι να δούμε και κάτι άλλο;
Διαδρομή
Η διαδρομή μας ξεκίνησε από το Swords με μιάμιση ώρα διαδρομή όπου και έκανε τέρμα στο Sutton Burrow και από εκεί συνεχίσαμε με τρένο όπου θέλει 2 στάσεις για να φτάσεις στον τελικό προορισμό (σε όλα αυτά μπορείς να κάνεις χρήση της κάρτας αν έχεις προμηθευτεί για τις συγκοινωνίες).
Τι θα δεις
Με την πρώτη ματιά το Howth μπορεί να θεωρήσει ένα μικρό ψαροχώρι και δεν θα κάνεις λάθος. Διαθέτει λιμάνι, πολλά μαγαζιά με φαγητό με “παραδοσιακό” φαγητό το ψάρι, την απίστευτη θέα του Ireland’s Eye από την προβλήτα, τον φάρο και απίστευτα πολλούς γλάρους.
Εάν ανέβεις στην προβλήτα, να σας πω να προσέχετε, ειδικά αν πάτε χειμώνα ή περίοδο με καιρικά φαινόμενα. Στην περίπτωση μας ήταν λίγο τρομακτικά και ελάχιστα ρομαντικά και αυτό γιατί αν συνδυάσεις το ψιλόβροχο, την ομίχλη, τον αέρα που είχε ξυπνήσει και νόμιζες πως θα μας ρίξει μέσα στην θάλασσα, ακόμα και τους γλάρους που παρακολουθούσαν κάθε μας βήμα, ήταν σκηνή από σενάριο που μας έδωσαν τελευταία στιγμή.
Κάστρο Howth
Μπορείς να μετακινηθείς με τα πόδια προς το κάστρο, – την προσοχή σας παρακαλώ καθώς εκεί θα βρεις την St Mary’s Church και αν την βρεις κλειστή μην κάνεις τον κόπο να μπεις, σίγουρα δεν θα σε αφήσουν οι μεγάλες σε ηλικία κυρίες που πάνε εκεί για μπριτζ – ενώ μια μεγάλη πόρτα θα διαβείς και είπαμε δεν θα είναι εκκλησία αλλά του κάστρου.
Δεν θα βρεις κάτι wow γιατί έχει σχεδόν καταστραφεί αλλά μπορείς άνετα να χαθείς μέσα στους τεράστιους κήπους που έχει.
Δίπλα από το κάστρο, σε μια γωνιά του, υπάρχει ένας μικρός χώρος τύπου καφέ- bistro, όπου και μπορείς να πιεις ένα ζεστό ρόφημα και να χαλαρώσεις.
Ο μύθος λέει: Αν πας και ο ήλιος κοντεύει να δύσει τότε ενημέρωσε τους δικούς σου για ίσως να είσαι εσύ που δεν θα ζήσεις…muhahahh (εντάξει δείξτε επιείκεια έκανα ρίμα) . Και αν δεν σε τρόμαξα εγώ, τότε να πας μικρέ μου σουπερ ήρωα και να μου πεις την γνώμη σου.
Η αλήθεια είναι πως δεν γύρισα όλη την πόλη γιατί ήθελα το τομάρι μου, την διαδρομή μου πίσω και κάτι να φάω γιατί το στομάχι είχε κολλήσει στην πλάτη και με τίποτα δεν θα έτρωγα τον γλάρο που με κοιτούσε επίμονα (ταν ταν ταν).
Προτείνω:
- Να πας καλοκαίρι για να απολαύεις την θέα, την θάλασσα
- Φτάσε μέχρι το Baily Lighthouse (που το έχω σκοπό για την επόμενη φορά)