Για να φτάσεις στην Εδέμ, πρέπει να περάσεις από δύσκολες καταστάσεις όπως και για να φύγεις από αυτήν. Κάπως έτσι θα χαρακτήριζα τη λίμνη Πρέβελη, καθώς πρέπει να περάσεις από τρίαθλον για να καταφέρεις να φτάσεις στην αμμουδιά και στα παγωμένα νερά του νότου.
Η περιοχή του Πρέβελη βρίσκεται περίπου 35 χλμ νότια του Ρεθύμνου (από όπου και ξεκινήσαμε) και 10 χλμ ανατολικά του Πλακιά. Να θυμίσω πως δεν είμαι φίλη των gps, οπότε αν και ακολουθώ πλήρως τις οδηγίες συνηθίζω να χάνομαι και να κάνω κύκλους, δίνοντας την δικαιολογία ότι απολαμβάνω την θέα.
Αν είστε από Ρέθυμνο, να σας πω ότι θα πρέπει να πάτε πάνω από την γέφυρα στου Ατσιπόπουλου και όχι από κάτω γιατί θα οδηγηθείτε προς Χανιά, κάτι που έκανα εγώ 2 φορές (μία ίσον καμία). Ακολουθείστε τη διαδρομή και αν κατα λάθος σας βγάλει στο μοναστήρι αντί για την λίμνη (εντάξει μπορεί και εγώ να έκανα λάθος, αν και είχε πινακίδες), κάντε μια στάση να ξεπιαστείτε και να πάρετε ανάσα, ειδικά αν είστε με το αυτοκίνητο και δεν έχετε κλιματισμό (λέμε τώρα). Επειδή όλος τυχαίος κάπως έτσι έτυχε η ημέρα, έκανα μια στάση στο μοναστήρι που φυσικά ήταν κλειστό, είδα την θέα και πήρα τον δρόμο για την επιστροφή και το σωστό σημείο για να στρίψω και να βρεθώ στην πρώτη είσοδο για τη λίμνη.
Ω φίλοι μου… οι οδηγίες έχουν ως εξής:
Υπάρχουν δύο βασικές επιλογές πρόσβασης στην περιοχή από ξηράς, από δυτικά ή από ανατολικά.
1ον Οδηγείτε από τον Πλακιά προς τη Μονή Πρέβελη. 1.5χλμ μετά το Κάτω Μοναστήρι του Πρέβελη, θα σταματήσετε στο μεγάλο χώρο στάθμευσης (το κόστος είναι 1,50 euro), όπου αρχίζει ένα μονοπάτι που κατεβαίνει στην παραλία. Το πάρκινγκ βρίσκεται πάνω από πανύψηλους σχεδόν κατακόρυφους βράχους, δυτικά της παραλίας, χωρίς σκιά, οπότε να περιμένετε το αποτέλεσμα. Σαφώς ο μόνος δρόμος είναι το μονοπάτι, που θέλει λίγο προσοχή και αντοχή για περίπου 15΄ (μπορεί και παραπάνω). Μη σε ξεγελάει αυτό όμως, γιατί η επιστροφή μικρέ μου Ροβινσώνα θα είναι τριπλάσια, καθώς υπάρχει ανηφόρα, η κούραση που έχεις, η ζέστη, τα λόγια του παπά και πάει λέγοντας… (ακόμα λαχανιάζω και που το θυμάμαι… κάπου πρέπει να άφησα τη σπλήνα μου).
(Για όσους το έκαναν με σαγιονάρα ή ήταν φορτωμένοι με τσιμπράγκαλα, να σας πω ένα μεγάλο μπράβο για το πόσο τρελοί είστε!)
2ον Αν είσαι έξυπνος και το έχεις ψάξει λίγο παραπάνω σε σχέση με εμένα και στο προτείνω (εκτός και αν θες να απολάυσεις τη θέα), στρίψε στην μεγάλη γέφυρα του Μεγάλου Ποταμού και κάνε το αυτοκίνητο σου camel trophy στο χωματόδρομο. Θα βρεις στο Δρυμισκιανό Αμμούδι, όπου και υπάρχει το σύντομο μονοπάτι που οδηγεί στην παραλία του Πρέβελη σε μόλις 5΄!
3ον Τώρα αν είσαι χαλαρός, ρομαντικός κ.α. πήγαινε από την Αγία Γαλήνη ή τον Πλακιά και πάρε το καϊκάκι.
Όπως και να χει, η θέα, τα νερά και το δάσος θα σε εντυπωσιάσουν, αν όχι να σε μαγέψουν. Μπορείς να βρεις απόμερα σημεία να καθίσεις αν δεν θέλεις πολύ κόσμο (γιατί πάντα έχει πολύ κόσμο), να περιπλανηθείς μέσα στο δάσος και να χαθείς (αν είσαι σαν εμένα), να κολυμπήσεις στα παγωμένα αλλά καταγάλανα νερά του νότου και να πάρεις αναμνήσεις.
Το σημείο φυλάνε ένα ζευγάρι από χήνες, που θα δεις να περπατάνε δίπλα σου, να να προσέχουν το μέρος και να σου γκρινιάζουν ότι εμποδίζεις ή πετάς κάτι (τις αγάπησα).
Όπως και να χει, όταν βρεθείς στον νότο, μην χάσεις την ευκαιρία, κάνε όσο το δυνατόν πιο πολλά μπορείς, άδραξε την ημέρα και απορρόφησε νέες αναμνήσεις.
