Έρφοι, ο τόπος μου.
Οι Έρφοι είναι ένα χωριό που ανήκει στο σύμπλεγμα του Μυλοποτάμου και ανήκει στο νομό Ρεθύμνου. Είναι χτισμένοι σε υψόμετρο 175 μέτρων, 17 περίπου χιλιόμετρα ανατολικά από το Ρέθυμνο.
Σύμφωνα με τον ερευνητή Paule Faure, η ονομασία του χωριού ως Έρφοι προέρχεται από τη λέξη «έριφος – ερίφι” , δηλαδή κατσίκι και αναφέρεται στην Ὁμήρου Ἰλιάς, “ὡς δὲ λύκοι ἄρνεσσιν ἐπέχραον ἢ ἐρίφοισι”, αλλά και στους μύθους του Αισώπου.
Είναι ένα ήσυχο μέρος, γεμάτο βλάστηση, δεν απέχει πολύ από την πόλη του Ρεθύμνου και έχεις θέα την θάλασσα, τον Ψηλορείτη και ένα εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα κάθε φορά, που το μάτι σου θα φτάσει έως τα Χανιά. Είναι σχετικά στα μισά του κεντρικού δρόμου αν θες να κινηθείς προς Ηράκλειο ή να ανακαλύψεις την πίσω μεριά, που θα βρεις τον δρόμο για το Ιστορικό μοναστήρι του Αρκαδίου, το μουσείο της Ελεύθερνας, το Σπήλαιο του Μελιδονίου και άλλα πολλά από την μαγευτική Κρήτη και το Ρέθυμνο. Διάβασε περισσότερα εδώ.
Το χωριό Έρφοι δεν έχει πολλούς κατοίκους το χειμώνα αλλά το καλοκαίρι γεμίζει αρκετά. Πέρα από ντόπιους θα βρεις κατοίκους και από άλλες χώρες, που σαν τα ταξιδιάρικα πουλιά, αγάπησαν και εγκαταστάθηκαν στο μέρος.
Υπάρχουν 2 ξενοδοχεία – ξενώνες στην αρχή αλλά και στο τέλος του χωριού, όπου και μπορείς να αναζητήσεις διαμονή, απολαμβάνοντας τη φύση και την κρητική φιλοξενία. Θα βρεις διάσπαρτα σπίτια πέρα από το χωριό και αυτό γιατί το μέρος σου δίνει την δυνατότητα να απλωθείς μέσα στα χωράφια, αλλά και να επιστρέψεις στον τόπο σου.
Θα δεις παγόνια να τριγυρνάνε, κατσίκια (αλίμονο) στις πλαγιές και ένα σωρό αγρότες και κτηνοτρόφους.
Όσο το χωριό είχε περισσότερη ζωή, κρατούσε πιο έντονα το έθιμο του καψίματος του Ιούδα το Πάσχα, τον Κλήδονα που τον συναντούμε από την αρχαιότητα και τελείται στις 23 Ιουνίου (παραμονή της εορτής του γενέσιου του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και κοντά στο θερινό ηλιοστάσιο).
Τι θα βρεις
Υπάρχουν πολλές ιστορίες που θα ακούσεις για αερικά, ξωτικά, ιστορίες από την κατοχή και τους Γερμανούς. Συνάντησε έναν γέροντα και άσε να σου πει τις ιστορίες με τους Τούρκους, τους κρυμμένους θησαυρούς, τα χρόνια εκείνα.
Δεν υπάρχουν πολλά να δεις αν δεν ψάξεις, για αυτό αναζήτησε το σπήλαιο των Ερφών, πάρε γνώσεις και σίγουρα μην πας μόνος σου. Κατέβα στον ποταμό (το καλοκαίρι είναι ξερό αλλά το χειμώνα μπορεί και να ακούσεις το νερό να χτυπάει στα πέτρες) προσεκτικά και σίγουρα η θέα και η αύρα θα σε ανταμείψει.
Περπάτα ως τα Σκουλούφια και απόλαυσε την διαδρομή.
Τρεις εκκλησίες βρίσκονται στο χωριό. Η Κοίμηση της Θεοτόκου (και σε οδηγεί στο παλιό αλώνι και στον ποταμό) που θα βρεις στο πίσω μέρος του χωριού ενώ κεντρικά θα δεις την βυζαντινή εκκλησία του Άγιου Ιωάννη με τοιχογραφίες του 14ου αιώνα και ο Άγιος Βλάσσης.
Μικρά καφενεδάκια που σίγουρα θα βρεις να πιεις τοπική ρακί και μεζέδες και να ακούσεις μαντινάδες. Κάθε τόσο θα δεις ένα τουριστικό τρενάκι να περνά με κόσμο και να ξαποσταίνει στα τοπικά καφενεία.
Για το χωριό αυτό δεν θα ακούσεις πολλά, εκτός και αν ζήσεις σε αυτό. Θα σου πω όμως πως έχει βγάλει καλλιτέχνες, όπως την οικογένεια Κατσαμά που ήταν και είναι λυράρηδες, τον μουσικό Μιχάλη Ρακιτζή, την σκηνοθέτη Ελβίνα Μποτονάκη, τον συγγραφέα – στιχουργό Γιάννη Μποτονάκη, νέους λυράρηδες και τόσους ακόμα που θα σε αφήσω να ανακαλύψεις μόνος σου.
Υπάρχουν κάποια τοπικά θέματα όπως η ύδρευση, και οι δρόμοι που καταστράφηκαν από τις μεγάλες πλημμύρες της χρονιάς που πέρασε και ελπίζω να αποκατασταθούν σύντομα.
Για μένα είναι οι αναμνήσεις μου, καθώς περνούσα όλα τα καλοκαίρια μου από μωρό ακόμα. Από εκεί έχω εικόνες, αρώματα, σκέψεις και συναισθήματα.
Έρφοι, ο τόπος μου.
