Αυτό το νησί το έχω σαν ανάμνηση με φίλους, όταν το 2011, με κάλεσαν να φύγουμε για λίγες ημέρες για το νησί. Αμοργός μου είπαν… Τι θα σκεφτόταν ο Καζούλης αν δεν το έκανα; Τι θα σκεφτόμουν εγώ τώρα, αν δεν είχα αυτές τις φωτογραφίες για να θυμάμαι;
Πίσω στο 2011 λοιπόν και βρίσκομαι στον ηλεκτρικό του Πειραιά να περιμένω τους υπόλοιπους της παρέας. Ήμασταν Έλληνες αλλά και κάποια παιδιά από την Σλοβακία, κάτι που σημαίνει ότι θα κάναμε ένα αρκετά καλό tour για τις 4 ημέρες που θα μέναμε 🙂
Το καράβι από το λιμάνι του Πειραιά είναι ένα καλό μέσο μεταφοράς μεν, αλλά η διάρκεια του ταξιδιού μέχρι και το νησί της Αμοργού, είναι 7 με 9 ώρες. Θέλεις υπομονή και καλή παρέα σίγουρα!
Πριν ξεκινήσεις για εκεί, να σου πω πως αν ψάχνεις για νυχτερινή ζωή, clubbing και ότι άλλο θες για να ξεσπάσεις, τότε κοιτάς λάθος προορισμό!
Η Αμοργός είναι για εκείνους που νιώθουν την ανάγκη να ανοίξει το μάτι, να χαλαρώσει το σώμα και να είναι σε κατάσταση ζεν. Αν αυτό αναζητάς, τότε αγαπημένε μου beaverο-ταξιδιώτη, έχεις αργήσει κι όλας!
Μετά από αρκετές ώρες, στάσεις αλλά και κούραση, φτάσαμε στο λιμάνι της Αιγιάλης. Δεν θα πω ψέματα, όπου και να κοιτούσα, όπου και να με πήγαιναν… τα λάτρεψα όλα. Θεωρώ πως η Αμοργός, γέμισε το μάτι μου με χρώματα, ήχους, αρώματα και αναμνήσεις.
Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες, αλλά θα σας μεταφέρω όσο μπορώ, στα σημεία εκείνα που αγάπησα πολύ. Από τα λίγα που θυμάμαι (πάνε και κάποια χρόνια…), είναι η φιλοξενία, τα σοκάκια και τα παγωμένα νερά της θάλασσας…
Αμοργός: Παραλίες
Άγιος Παύλος
Δεν επισκεφτήκαμε πολλές παραλίες μεν, ήταν ιδανικές δε! Όπως ο Άγιος Παύλος, που θυμάμαι να με παίρνει ο αέρας και το κύμα συγχρόνως. Είναι ανοιχτό σημείο και έπρεπε να το περιμένω, αλλά…
Αγία Άννα
Επόμενη στάση η Αγία Άννα. Την παραλία την γνώριζα μέσα από την Γαλλική ταινία Le Grand Bleu με τον Jean Reno. Αν δεν την έχετε δει, να την δείτε, είναι εξαιρετική! Στην ταινία λοιπόν συμπεριλαμβάνονται σημεία από την παραλία εκείνη, που κοιτώντας και μόνο τα πλάνα από την ταινία, θες να βουτήξεις. Δυστυχώς για εμάς, δεν το κάναμε, γιατί είχε πάρα πολύ κόσμο.
Υπάρχει και η παραλία στην Αιγιάλη αλλά δεν λέει τίποτα μπροστά στα άλλα.
Μοναστήρι Παναγίας Χοζοβιώτισσας
Ιστορία
Εξοπλίσου με υπομονή και καλό πατούμενο, γιατί θα κάνεις ανάβαση. Για να φτάσεις σε αυτό θα πρέπει να ανέβεις 300 σκαλιά. Το μοναστήρι της Παναγίας Χαζοβιώτισσας βρίσκεται “κρεμασμένο” πάνω σε έναν απότομο βράχο και από κάτω το απέραντο γαλάζιο της Αγίας Άννας. Βρίσκεται εκεί από το 1088 που ιδρύθηκε.
Αφορμή για το χτίσιμό του στάθηκε η εύρεση μιας εικόνας στην Παλαιστίνη και συγκεκριμένα στην τοποθεσία Χόζιβα ή Κοζιβά, τους Άγιους τόπους κοντά στην Ιεριχώ.
Η ιστορία λέει πως μια γυναίκα στην Ασία την περίοδο της εικονομαχίας έριξε την εικόνα της Παναγίας στην θάλασσα για να μην καταστραφεί. Η εικόνα έφτασε στην Αγία Άννα και οι νησιώτες μόλις την βρήκαν αποφάσισαν να φτιάξουν μια εκκλησία εκεί. Όσο κι αν προσπάθησαν όμως δεν τα κατάφεραν.
Αφού απογοητεύτηκαν και τότε ο πρωτεργάτης ζήτησε από την Παναγία να του υποδείξει Εκείνη έναν τόπο όπου ήθελε να χτιστεί το Μοναστήρι.
Την επόμενη ημέρα πάνω σε έναν απόκρημνο βράχο, πολύ ψηλά ήταν καρφωμένη η σμίλα με το ζεμπίλι και όλα τα εργαλεία του πρωτομάστορα δείγμα πως εκεί ήθελε να ανεγερθεί ο Ναός. Το καρφί του πρωτομάστορα έμεινε καρφωμένο στο βράχο μέχρι το 1956 χρονιά κατά την οποία άρχισε η απαλλοτρίωση των κτιρίων του Μοναστηριού.
Τότε έπεσε στην αυλή του Μοναστηριού και οι πιστοί θεώρησαν πως το γεγονός αυτό είναι σημάδι αντίδρασης της Παναγίας στην απαλλοτρίωση.
Η σμίλα βρίσκεται σήμερα σε προθήκη στην Εκκλησία της Μονής.
Βρίσκεται σε απόσταση 300 μέτρων από τη θάλασσα, το μήκος της είναι 40 μέτρα και το πλάτος της μόλις 5. Οι διαστάσεις της είναι και αυτές που της έχουν χαρίσει τον τίτλο «Το Μοναστήρι του ενός τοίχου».
Στο εσωτερικό της υπάρχουν στενές πέτρινες σκάλες οι οποίες οδηγούν στους 8 ορόφους και συνδέουν τα τμήματα του μοναστηριού δηλαδή τα κελιά, την τραπεζαρία, τα μαγειρεία, τους φούρνους, τις αποθήκες.
Να γνωρίζεις πως το Μοναστήρι της Παναγιάς της Χοζοβιώτισσας απέχει 2 χλμ από την Χώρα του νησιού.
Ο μοναχός θα σας καλωσορίσει κερνώντας ψημένη, το παραδοσιακό ποτό της Αμοργού και γλυκό τριαντάφυλλο ή λουκούμι.
Μπλε και λευκό χρώμα, ψημένη, παραλία και ένα απέραντο γαλάζιο να ξεχύνεται μπροστά σου.
Κάθε ταξίδι έχει άλλη θέα, ομορφιές και ιστορίες για να διηγηθείς. Σκοπός είναι αν το κάνεις.
Και όπως λέει και αγαπημένος μας κάστορας “Even a beaver can travel. Why not you?“