Ψάχνω πως να ξεκινήσω αυτό το κείμενο που ποτέ δεν κατάφερα να γράψω για αυτό το ταξίδι στο μαγικό και underground Berlin ή δεν έφτιαξα ποτέ καμία φωτογραφία (πόση θλίψη να ήξερες φίλε αναγνώστη με διακατέχει). Αλλά ξέρεις τι; Δεν θα έχω καμία ιδιαίτερη εισαγωγή τελικά. Και στο λέω αυτό γιατί πάνε κοντά 3 χρόνια αγαπημένε μου, που απλά βρέθηκα να ξεθάβω ένα φωτογραφικό αρχείο, από ένα μέρος που είναι στα top 5 για μένα (έως τώρα).
Μπορεί να μην θυμάμαι πολλά, αλλά να είναι καλά τα pins από το google maps και τις χιλιάδες μπροσούρες που έχω σαν φετίχ (και δεν είναι το μόνο) να συλλέγω κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού (κάτι που κάνω αλλά δεν τα έχω πάντα, χμ…).
Θα ξεκινήσω λοιπόν λέγοντας σου πως το ταξίδι έγινε Χριστούγεννα, για αυτό και αν δεις κάπου χιόνια μην απορήσεις, δεν είναι απλά για να σε δροσίσω.
Το Βερολίνο είναι μια μαγευτική πόλη που το καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή που θα πατήσεις το έδαφος του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που όλοι οι μουσικοί και καλλιτέχνες καταλήγουν εκεί ή έστω απλά κάνουν μια στάση στην ζωή τους. Θα σου μιλήσω λοιπόν για όσα θυμάμαι, όσα ανακαλύπτω στην πορεία και όλα εκείνα δεν πρέπει να χάσεις.
Ήταν δεν ήταν το 2016 (και έτσι χάνουμε και κάνουμε λάθος στο μέτρημα (αν ήθελα να γίνω μαθηματικός μάνα μου, εδώ θα έγραφα; )), όπου το κρύο ήταν αρκετό και μπόλικες χιονονιφάδες μπλέκουν στο πρόσωπο σου.
Η πόλη μοιάζει με φωτογραφικό τοπίο και αυτό σου δίνει την δυνατότητα να φωτογραφίζεις τα πάντα, ακόμα και εκείνο που για κανέναν δεν θα έχει αξία. Δεν μιλώ μονάχα για τα αξιοθέατα και τα πάρκα, μιλώ για την αρχιτεκτονική που όπως όλη η Ευρώπη (δεν μας βάζω τόσο μέσα), πέρασε από διάφορα κύματα πολέμου, πολιτικής, αρχιτεκτονικής κ.α, για την ιστορία που έχει αφήσει σε κάθε σημείο τα κομμάτια της, για όλα εκείνα που αν δεν στα δείξω ή δεν σε κάνω να πας, να μην με λένε Evans.
Είναι εκείνες οι μυρωδιές από το φαγητό, είναι εκείνη η μουσική του δρόμου, είναι αυτή γλυκιά μελαγχολία που σε κάνει να σκέφτεσαι το underground Berlin, ξανά και ξανά.
Περιήγηση
Βρισκόμασταν λοιπόν κοντά στον ηλεκτρικό σταθμό (εντάξει γενικά μόνος σου δεν κυκλοφορείς και ειδικά γυναίκα, αλλά αυτό δυστυχώς ισχύει για κάθε χώρα και θέλω να το καταγγείλω), όπου θα έβλεπες την καθημερινότητα όλων, τα μαγαζιά με τα πολύ εγωκεντρικά ρούχα, τις απίστευτες και ιδιαίτερες βιτρίνες, τα graffiti στους δρόμους της πόλης,
Από μικρά bistro, εντυπωσιακά (ίσως όχι για όλους) καταγώγια bar, dark restaurant, βραδινές εξορμίσεις με ομάδα, στην άλλη πλευρά της πόλης και του τείχους, μουσεία φυσικά (Sachsenhausen), μέχρι και εκθέσεις που δεν πάει το μυαλό σου σαν το Bring Back Bloch !
Το Βερολίνο είναι μια πόλη γεμάτη ζωή, χρώμα και μουσική. Η ιστορία της βρίσκεται σε κάθε σημείο πριν μετά και πέρα από το τείχος. Θα βρεις μεγάλη ποικιλία φαγητού κάθε είδος και για κάθε όρεξη ( fastrabbitfood) . Υπαίθρια μάρκετ που ακόμα και αν δεν ξέρεις γερμανικά, σίγουρα θα σε βοηθήσουν ώστε να επικοινωνήσετε.
Μπορείς να βρεις free tour κάνοντας αναζήτηση στο διαδίκτυο ή να βρεις μια μικρή ομάδα, δίνοντας κάποια χρήματα και να σε ξεναγήσει όπως κάναμε και εμείς. θα βρεις περισσότερα εδώ.
Οι αποστάσεις που μπορείς να κάνεις με τα ποδιά πολλές, φυσικά όμως μπορείς να χρησιμοποιήσεις κάποιο μέσο, όπως τρένο ή λεωφορείο. Αξίζει όμως να περπατήσεις την πόλη και να χωθείς μέσα στα στενά, γιατί σίγουρα θα ανακαλύψεις πολύ περισσότερα πράγματα από όσα είχες στο μυαλό σου.
Δυτικό Βερολίνο
Ανατολικό και δυτικό… σίγουρα θα βρεις μεγάλες διαφορές στον τρόπο ζωής, θα παρατηρήσεις πως ενώ στο ένα μέρος μπορεί να υπάρχουν παντού κάμερες ασφαλείας, στο άλλο κομμάτι του θα δεις πως δεν υπάρχει τίποτα που θα εισβάλει στην ιδιωτική σου ζωή, ακόμα και μέσα στην μέση του δρόμου και αυτό γιατί ποτέ δεν το δέχτηκαν οι κάτοικοι. Φυσικά μιλάω για την ανατολική πλευρά του τείχους που δεν υπάρχει πια. Σίγουρα δεν υπάρχει λόγω τείχους, παρόλα αυτά η καθημερινότητα εκεί εξακολουθεί να είναι αναρχική, ασυμβίβαστη και γεμάτη ζωή. Πιστεύω πως εκείνο το σημείο αγάπησα πιο πολύ. Με τις ιστορίες από τα graffiti, από το θρυλικό στούντιο που κάθε μουσικός πέρασε και άφησε το σημάδι του είτε δισκογραφικά είτε με τα πάρτι, την όχθη εκείνη του ποταμιού που φιλοξενεί πρόσφυγες και μετανάστες, ακούγοντας όλη μέρα reggae και rock μουσική (αν θες να συνεισφέρεις μπορείς να πάρεις μια πολύ οικονομική μπίρα ή ποτό και τα χρήματα πάνε στον καταυλισμό).
Ανατολικό Βερολίνο
Σου προτείνω να πας, να μάθεις την ιστορία του Βερολίνου ή του underground Berlin, να δεις την άλλη πλευρά της πόλης, να ξετρυπώσεις μικρές μπουάτ, να μάθεις την ιστορία των μουσικών αλλά και των καλλιτεχνών δρόμου και να αγγίξεις το τείχος.
- The Brandenburger Tor ή the Brandenburg Gate
- Alexanderplatz
- The Memorial To The Murdered Jews Of Europe
- Fernsehturm (πύργος τηλεόρασης)
- Ο Καθεδρικός Berliner Dom
- Checkpoint Charlie
- The Berlin Wall Memorial
- East Side Gallery
- The Markisches Museum
Αυτά είναι λίγα από αυτά που κατάφερα να δω ( ή θυμάμαι). Μπορείς να πάρεις μια γεύση από τις φωτογραφίες που ακολουθούν και να μου πεις αν σε έπεισα, για ακόμα ένα ταξίδι!
- Sachsenhausen
