Lierganes Village: The Fisher-man of Lierganes

Καιρός να μιλήσουμε για τον Ψαράνθρωπο ή όπως λένε οι ντόπιοι The Fisher-man of Lierganes.

Να θυμίσω σε περίπτωση που είσαι νέος στην παρέα μας, πως η αναφορά αυτή είναι μέρος από το ταξίδι μας στην Ισπανία. Διήρκησε 7 ημέρες, με αποτέλεσμα να μπορέσουμε να επισκεφτούμε όσον το δυαντόν περισσότερα μέρη. Συγκεκριμένα διανύσαμε 21.000 klm, και είδαμε 7 σημεία της βόρειας Ισπανίας.

Ένα από αυτά είναι και η  μικρή επαρχία Liérganes. Για το μέρος έχουμε ξαναμιλήσει, αφού ήταν σχεδόν από τα πρώτα που επισκεφτήκαμε αλλά δεν μπορέσαμε να χαρούμε. Για περισσότερα, κάνε κλικ εδώ.

Πριν προχωρήσεις, διάβασε τους προηγούμενους προορισμούς που επισκεφτήκαμε:

• Αν θέλεις να μάθεις για την πρώτη μέρα κάνε κλικ εδώ.  Hoznayo – Solares
• Δεύτερη μέρα, κλικ εδώ. Lierganes & Bilbao
• Τρίτη ημέρα, κλικ εδώ. Castro Urdiales και Playa Salve de Laredo 
• Τέταρτη μέρα,  κλικ εδώ. San Sebastian
• Πέμπτη μέρα, κλικ εδώ.  Casa de los colores – Guggenjeim Museum
• Έκτη μέρα, Κάνε κλικ εδώ. Santander
• Έβδομη μέρα,κλικ εδώ Gruta del Diablo & Fuente del Francés .

Η Liérganes

βρίσκεται στους πρόποδες δύο μικρών υψωμάτων, του Marimón και του Cotillamón. Είναι ευρέως γνωστά ως «τα στήθη της Liérganes». Στο παλιό τμήμα της πόλης, γνωστό ως El Mercadil, μπορείτε να βρείτε τα σπίτια των Setién και των Cañones. Τα παρεκκλήσια Humilladero και Carmen και τη νέα γέφυρα, εκτός από τα δημοφιλή αρχοντικά, το παλάτι Rañada και το Cuesta-Mercadillo, την εκκλησία του San Sebastián και την ενοριακή εκκλησία του San Pedro Ad Víncula. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η λουτρόπολη Liérganes, η οποία περιβάλλεται από ένα υπέροχο κτήμα με μεγάλα δέντρα, που της προσδίδουν έναν χαρακτηριστικό αέρα του δέκατου ένατου αιώνα.

Βρίσκεται στην αυτόνομη κοινότητα της Κανταβρίας και σύμφωνα με την απογραφή του 2007, η πόλη έχει πληθυσμό 2.391 κατοίκους.

Το πολεοδομικό συγκρότημα αυτής της πόλης, ανακηρύχθηκε εθνικό ιστορικό-καλλιτεχνικό ενδιαφέρον το 1978 και περιλαμβάνει πολύτιμη κλασικιστική αρχιτεκτονική του 17ου και 18ου αιώνα.

Η διαδρομή διαρκεί κοντά στα 16-18 λεπτά από το Hoznayo όπου διαμέναμε, οπότε πάει αναλογικά από την έξοδο που θα πάρεις εφόσον κινήσε στην εθνική. Να θυμίσουμε πως μέσα στο νομό και αν δεν περνάς σύνορα, δεν χρεώνεσαι κάποια διόδια. Πέραν του αεροδρομίου ή του San Sebastian που κατευθυνθήκαμε δεν είχαμε κάτι άλλο. Αξίζει να κινηθείς και εκτός εθνικής, μέσα από τα χωριά που έχεις τόσα να δεις, πόσο μάλλον φύση.
Βρίσκεσαι λοιπόν στην περιοχή Lierganes, ενα μαγικό μέρος, ειδικά αν θελήσεις να το γυρίσεις στο ελάχιστο του. Αν είσαι φυσιολάτρης, ετοιμάσου να το λατρέψεις.

The Fisher-man of Lierganes

«Η ηρωική του πράξη που διέσχισε τον ωκεανό από τη βόρεια στη νότια Ισπανία, αν δεν ήταν αληθινή, άξιζε να είναι αληθινή».

Αυτό γράφει μια πλάκα δίπλα στην όχθη του ποταμού οπο στο Lierganes, η οποία υπενθυμίζει τη θρυλική ιστορία του Francisco de la Vega Cesar, γνωστότερου ως “ο άνθρωπος των ψαριών”.

Francisco de la Vega

Στα μέσα του 17ου αιώνα, ο Francisco de la Vega και η Maria Casar ζούσαν στο Lierganes με τα τέσσερα παιδιά τους. Το δεύτερο πήρε και το όνομα του πατέρα του, Francisco. Ήταν πολύ παθιασμένος με το νερό και περνούσε ώρες ολόκληρες στο ποτάμι, εγκαταλείποντας όλα τα καθήκοντά του. Την παραμονή του Αγίου Ιωάννη το 1674, η μητέρα του τον αιφνιδίασε αφήνοντας τα ρούχα του στην ακτή, έτοιμο να κάνει άλλο ένα από τα συνηθισμένα του μπάνια. Πολύ θυμωμένη, η μητέρα του τον προειδοποίησε ότι θα τιμωρούνταν αυστηρά αν έμπαινε στο νερό, αλλά οι απειλές δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Όταν είδε ότι δεν της έδινε σημασία, τον καταράστηκε λέγοντάς του:

«Έτσι θα γίνεις ψάρι αν δεν βγεις από το νερό»,

και μετά από αυτό το κακό μάτι, ο Φρανσίσκο δεν ξαναβγήκε ποτέ από το νερό!

Από την άλλη αν δεν υπάρχει δεισιδαιμονία, τότε πολύ απλά ο Φρανσίσκο πήγε για κολύμπι με τους φίλους του. Κάπου εκεί χάθηκε από τα μάτια τους. Ήταν άριστος κολυμβητής και οι φίλοι του δεν φοβήθηκαν για εκείνον παρά μόνο μετά από ώρες, όταν είδαν ότι δεν επέστρεφε και τον άφησαν νεκρό.

Το 1679,

ένας ψαράς στον κόλπο του Κάντιθ, στη νότια Ισπανία, είδε ένα παράξενο υδρόβιο ον με ανθρώπινη εμφάνιση που εξαφανίστηκε μόλις το πλησίασε. Το γεγονός επαναλήφθηκε αρκετές ημέρες στη σειρά μέχρι που ο ψαράς κατάφερε να το πιάσει. Έκπληκτοι ανακάλυψαν ότι το μυστηριώδες πλάσμα ήταν ένας νεαρός, σωματώδης, χλωμός, κοκκινομάλλης άνδρας. Μια σειρά από λέπια κατέβαινε από το λαιμό του μέχρι το στομάχι του και μια άλλη κάλυπτε την πλάτη του. Τα νύχια του, φθαρμένα, έμοιαζαν να έχουν διαβρωθεί από το αλάτι της θάλασσας.

Τον πήγαν στο μοναστήρι του Σαν Φρανσίσκο, όπου προσπάθησαν να του μιλήσουν σε διάφορες γλώσσες, αλλά εκείνος δεν φαινόταν να γνωρίζει καμία από αυτές, καθώς ήταν σιωπηλός όλη την ώρα.

Μετά από λίγες ημέρες, ξεστόμισε μία μόνο λέξη, Lierganes.

Στο Κάντιθ, κανείς δεν ήξερε σε τι αναφερόταν. Ευτυχώς, ένας Κανταβριανός είπε ότι στη χώρα του υπήρχε μια πόλη με το ίδιο όνομα. Έγραψαν στο Lierganes και τα νέα που έφτασαν από εκεί ήταν εκπληκτικά και ασυνήθιστα, διότι ο μόνος που ταίριαζε στην περιγραφή ήταν ο νεαρός Francisco de la Vega, ο οποίος είχε εξαφανιστεί χρόνια πριν.

Τότε ένας μοναχός τον συνόδευσε το 1680 στο Lierganes. Η μητέρα και τα αδέλφια του τον αναγνώρισαν αμέσως: ήταν ο Francisco de la Vega. Εκεί έμεινε για να ζήσει μαζί τους και φαινόταν ήρεμος για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για τίποτα και έμενε μακριά από τις ανθρώπινες επαφές.

Ο Benito Feijoo

(1676-1764), ένας θρησκευτικός λόγιος, έκανε μια μελέτη αυτού του γεγονότος, τόσο εξαιρετική που ομολόγησε ότι δεν θα τολμούσε να το φέρει στο φως στο έργο του αν δεν υπήρχαν μάρτυρες «άξιοι πίστης» για να το επιβεβαιώσουν. Το φαινόμενο συνέχισε να προκαλεί περιέργεια χρόνια αργότερα, τόσο πολύ ώστε να ενδιαφέρει τον επιφανή γιατρό Gregorio Marañon (1887-1960), ο οποίος κατέληξε σε σοφότερα συμπεράσματα. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Ψαράνθρωπος δεν εξαφανίστηκε ενώ κολυμπούσε, αλλά πιθανότατα επιβιβάστηκε στη Βισκάγια στο δρόμο για το Κάντιθ, και όταν βρέθηκε έκανε μπάνιο όπως συνήθιζε. Σύμφωνα με τον γιατρό, ο Fish-Man μπορεί να έπασχε από ασθένειες που έκαναν το δέρμα του ξηρό και φολιδωτό, όπως αυτό των ψαριών.

Το μεγαλύτερο επίτευγμα του Fish-Man ήταν «να έχει διασχίσει τους αιώνες στη μνήμη των ανθρώπων», όπως αναφέρει η πλάκα προς τιμήν του στο χωριό Lierganes της Κανταβρίας.

Πηγές:

Arrizabalaga Mónica. (2018). El Hombre Pez de Lierganes . In España: La Historia Imaginada: De Los Antiguos Mitos a Las Leyendas contemporáneas (σσ. 104-107). δοκίμιο, Espasa.

Τα χάλκινα κανόνια –

Casa de los Canones | Lierganes

Την εποχή εκείνη, η Ισπανία ήξερε να κατασκευάζει μόνο χάλκινα κανόνια, τα οποία ήταν πολύ ακριβά και αναξιόπιστα. Ξόδεψε περιουσίες αγοράζοντας από τους Άγγλους τα πιο σύγχρονα όπλα: κανόνια από χυτοσίδηρο.

Οπότε, το 1617, ο επιχειρηματίας έφτασε στο χωριό Liérganes, όπου υπήρχε ένα σιδηρουργείο και εξαιρετικοί λιθοξόοι. Δεν ήταν μονάχα αυτά καθώς εκεί βρήκε όλα τα απαραίτητα για το σχέδιό του: ένα ποτάμι για την αξιοποίηση της υδραυλικής του δύναμης. Βιομηχανικές ποσότητες σιδηρομεταλλεύματος, άφθονος ασβεστόλιθος και εκτεταμένα δάση δρυός, πουρναριού και οξιάς για την παραγωγή ξυλάνθρακα. Λίγα χιλιόμετρα μακριά, τα βασιλικά ναυπηγεία Colindres και Guarnizo και το λιμάνι του Santander.

Τέλος, το 1622, ο βασιλιάς Φίλιππος Δ’ εξέδωσε βασιλικό προνόμιο. Αυτό που επέτρεπε την έναρξη λειτουργίας των πρώτων υψικαμίνων στην Ιβηρική Χερσόνησο. Ένα τεχνολογικό ορόσημο πρώτης τάξης στη βιομηχανική ιστορία της χώρας μας.

Όλα αυτά φυσικά, τα είχαμε αναφέρει και στο δεύτερο μέρος που αφορά το ταξίδι μας στην Ισπανία.