Bachelor’s Grove Cemetery – Midlothian, αυτήν την επίσκεψη θα κάνουμε σήμερα, επιστρέφοντας πίσω στο 2013.
Είναι μέρες που σκέφτομαι πως δεν μπορεί, όλο και από κάπου θα έχω αρχείο, που να αφορά μια τρομακτική ιστορία ή έστω μια ιστορία νεκροταφείου. Και όντως, κάνοντας μια μικρή αναδρομή λίγων χρόνων, θυμήθηκα πως στο τελευταίο ταξίδι που είχα κάνει στην Αμερική, είχα επισκεφτεί ακόμα ένα νεκροταφείο, που αργότερα συνειδητοποιήσαμε πως ναι… είχε κάτι να μας πει και ίσως… να μας φάει!
Είναι από αυτές τις ιδιαίτερες τρέλες που αν θέλετε έχουμε και θέλουμε να επισκεπτόμαστε κοιμητήρια. Όχι γιατί είμαστε τίποτα μπαχαλοσατανιστές ή νεκρόφιλοι (θου κύριε), απλά μας γοητεύει το παλιό, η ιστορία και η γλυπτική. Αυτά άλλωστε σας τα έχουμε ξανα πει (γράψει), οπότε ας μην δικαιολογούμαστε χωρίς λόγο.
Όπως ανέφερα, το 2013, βρισκόμουν στην Αμερική και συγκεκριμένα στο Σικάγο (τσέκαρε εδώ αν θέλεις). Ήταν ο μήνας του Halloween και σχεδόν όλα τα σπίτια είχαν μια extra spooky διάθεση. Πρωτόγνωρο για εμάς, αν και δεν το ζήσαμε τόσο όσο θα θέλαμε. Είδαμε όμως άλλα πράγματα, που πραγματικά έκανε την τρίχα μας να σηκωθεί.
Μαζί μας και στην ουσία οδηγός μας, ήταν ο George. Δεν ήταν επαγγελματίας οδηγός ούτε σκοπός του ήτα να κερδίσει κάτι. Είναι απλά ακόμα “ένας δικός μας”, που του είπαμε τι θέλαμε και ακολούθησε την τρέλα μας.
Bachelor’s Grove Cemetery
Πρότεινε να κατευθυνθούμε προς το Rubio Woods Forest Preserve.
Περίπου είκοσι τέσσερα μίλια νότια και ελαφρώς δυτικά του Σικάγο, κάτω από ένα μονοπάτι από το Midlothian Turnpike στη νότια πλευρά του Rubio Woods Forest Preserve, βρίσκεται το μικρό κοιμητήριο Bachelor’s Grove Cemetery.
Είναι το παλαιότερο νεκροταφείο σε όλη την κομητεία Cook, με την πρώτη ταφή να γίνεται γύρω στο 1834.
Αν και υπάρχουν ακόμη περίπου ογδόντα τάφοι εδώ, οι επιτύμβιες στήλες είναι λιγοστές λόγω των δεκαετιών βανδαλισμού και της κακής συντήρησης. Τμήματα φράχτη με αλυσίδες εξακολουθούν να περιφέρονται περιμετρικά και μια θολή λίμνη λατομείου βρίσκεται στα βορειοδυτικά. Μικρά παιχνίδια και μπιχλιμπίδια βρίσκονται στο έδαφος δίπλα στις ταφόπλακες μερικών βρεφών. Αυτό είναι και το πιο ανατριχιαστικό, αφού εμείς δεν γνωρίζαμε και πολλές λεπτομέρειες…
Φήμες λένε πως έχουν θεαθεί φαντάσματα, που μαρτυρούν την παρουσία τους κορίτσια στα λευκά τους φορέματα κ.α. Οι φωτογραφίες συνήθως μαρτυρούν πολλά, όπως ένα εξαφανισμένο αγροτόσπιτο και πολλά άλλα, αρκεί να μην πειραχθεί.
Το συγκεκριμένο αυτό το μικρό νεκροταφείο αποτελεί ένα αρκετά στοιχειωμένο hotspot.
Το γνωρίζατε;
- Το όνομα αποτελεί διπλή αναφορά σε μια σημαίνουσα οικογένεια του αρχικού οικισμού καθώς και σε μια ομάδα ανύπαντρων ανδρών που ζούσαν εκεί
- Η τεχνική τελευταία ταφή ήταν η προσθήκη των αποτεφρωμένων λειψάνων σε έναν οικογενειακό τάφο το 1989
- Το νεκροταφείο παρουσιάστηκε σε ένα επεισόδιο του Ghost Adventures τον Σεπτέμβριο του 2012
- Οι περισσότεροι τάφοι δεν φέρουν σήμανση λόγω των αχαλίνωτων βανδαλισμών του παρελθόντος
Αν και έχουν περάσει τα χρόνια, οι εικόνες που υπήρχαν εκεί, από μια παλιά ταφόπλακα έως τους ομαδικούς τάφους, είναι από τις στιγμές εκείνες που λες οκ, κάτι έγινε εδώ.
Είναι στοιχειωμένο;
Αυτό μαρτυρούν οι επισκέπτες και τα βιβλία που είναι γραμμένο. Για να είμαστε ειλικρινείς, το ανακαλύψαμε γυρνώντας σπίτι. Ενθουσιασμένοι και κουρασμένοι, είδαμε τον George να έρχεται στο σαλόνι, με ένα βιβλίο στοιχειωμένων περιοχών, αγκαλιά… Και μαντέψτε σε ποιο είχαμε μόλις πάει!
Αρκετοί επισκέπτες έχουν αναφέρει τρομακτικές εικόνες, ήχους και άλλες εμπειρίες από τη δεκαετία του 1960. Τότε ήταν που οι περισσότερες από τις αρχικές ταφόπλακες αλλοιώθηκαν ή ανατράπηκαν, ενώ μερικά από τα φέρετρα ξεθάφτηκαν, κάτι που λέγεται ότι ενοχλούσε βίαια τα πνεύματα των ανθρώπων που είχαν ταφεί εδώ. Λογικό; Ε ναι!
Όπως είναι λογικό, αυτό ισχύει μέχρι και σήμερα, αφού αρκετά από αυτά τα αναστατωμένα πνεύματα και άλλα εξακολουθούν να κάνουν την εμφάνισή τους σε αυτό το εγκαταλελειμμένο μικρό νεκροταφείο.
Ο οικισμός του Bachelor’s Grove
ξεκίνησε όταν Άγγλοι, Ιρλανδοί και Σκωτσέζοι μετανάστες έφτασαν από τη Νέα Υόρκη, το Βερμόντ και το Κονέκτικατ στα τέλη της δεκαετίας του 1820. Μεταξύ αυτών ήταν και η επιφανής οικογένεια Batchelder, από την οποία πήρε αρχικά το όνομα του τόπου.
Το “Batchelder” συχνά μετατράπηκε σε “Batchelor”, όπως φαίνεται σε μερικούς χάρτες που έχουν απομείνει από εκείνη την εποχή.
Στη συνέχεια, το 1833, μετακόμισαν επίσης ο Stephen H. Rexford, ο Eli B. Williams και μερικοί άλλοι ανύπαντροι άνδρες που αυτοαποκαλούνταν “The Bachelors“. Και έτσι το “Batchelor’s Grove” έγινε “Bachelor’s Grove“.
Το νεκροταφείο Bachelor’s Grove εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε μια καταγραφή πώλησης γης του 1864 από τον Edward M. Everden στον Frederick Schmidt. Το έγγραφο προσδιόριζε το ένα στρέμμα γης που θα παραμερίζονταν και η χρήση του ως νεκροταφείου συνεχίστηκε.
Όταν ο Schmidt πούλησε εκ νέου το ακίνητο το 1909, περιλαμβανόταν επίσης περιγραφή του νεκροταφείου και οδηγίες για αυτό. Κάποια στιγμή μετά από αυτό, περιήλθε υπό την ευθύνη της οικογένειας Fulton, η οποία είχε ήδη θάψει δύο δικούς της σε αυτό το έδαφος μέχρι το 1906 – συμπεριλαμβανομένης της ενός έτους Emma Fulton.
Μέχρι τη δεκαετία του 1950,
όλα ήταν καλά και ήσυχα στο νεκροταφείο. Στη συνέχεια, ο αυτοκινητόδρομος Midlothian Turnpike επαναδρομολογήθηκε προς την 143rd Street, αφήνοντας το Bachelor’s Grove Cemetery αρκετά μακριά από την πεπατημένη. Οι έφηβοι άρχισαν να το χρησιμοποιούν ως “οδό εραστών” και ως καταφύγιο για να πίνουν ανήλικοι και να κάνουν άλλες αταξίες.
Το 1975, ο τελευταίος ιδιώτης ιδιοκτήτης του νεκροταφείου, ο Clarence Fulton, προσέγγισε το συμβούλιο της κομητείας Cook για την ανάληψη της διαχείρισής του. Ήθελε τη βοήθειά τους για την αποκατάσταση και τη συντήρηση των χώρων, ειδικά μετά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια απρόσεκτης καταστροφής.
Το κοιμητήριο Bachelor’s Grove
έγινε επίσημα ιδιοκτησία της κομητείας το 1976, με τη συντήρηση να ανατίθεται στην Περιφέρεια Forest Preserve, η οποία επίσης εφάρμοσε περιπολίες της αστυνομίας μετά τη δύση του ηλίου για να αποτρέψει και να σταματήσει περισσότερους βάνδαλους.
Κοιμητήριο Bachelor’s Grove σήμερα
Όπως γράφει η πινακίδα στο στύλο δίπλα στην αρχή του μονοπατιού στο Turnpike, το νεκροταφείο είναι ανοιχτό από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, μπορείτε να έχετε μαζί σας το τηλέφωνό σας και να τραβήξετε όσες φωτογραφίες και βίντεο θέλετε.
Θέλεις ιστορίες για το βράδυ;
Η Παναγία του Bachelor’s Grove
Γνωστή και ως η “Γυναίκα με τα Λευκά” ή η “Λευκή Κυρία”, εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε μια φωτογραφία που τράβηξε μια ομάδα παραφυσικών ερευνητών που εξερευνούσε το νεκροταφείο το 1979. Η περιγραφή της περιλαμβάνει μια ρόμπα με κουκούλα και ένα μωρό στην αγκαλιά της. Κάτι παρόμοιο να πούμε πως υπάρχει στην οδό Αρδηττού, πίσω από τις στήλες του Ολυμπίου Διός και δίπλα από το Καλλιμάρμαρο. Για αυτό όμως αν θέλετε, θα μιλήσουμε μια άλλη φορά.
Λίγα χρόνια μετά και η ιστορία αλλάζει. Η εμφάνιση της γυναίκας γίνεται πιο λιτή. Δηλαδή ένα λευκό φόρεμα και συχνά χωρίς το μωρό. Ο θρύλος λέει ότι ψάχνει κάποιον ή κάτι, αν και ποτέ δεν διευκρινίζεται ποιος ή τι. Και ποιοι είμαστε ΕΜΕΙΣ για να το μάθουμε;
Η πιο διάσημη εμφάνισή της btw, ήταν σε μια υπέρυθρη φωτογραφία του 1991, στην οποία κάθεται πάνω σε μια ταφόπλακα στη βόρεια πλευρά του νεκροταφείου, ατενίζοντας τον φράχτη και τα δέντρα πέρα από αυτόν. Τραβήχτηκε από την Oak Lawn Ghost Research Society και έγινε αρκετά δημοφιλής εκείνη την εποχή.
Κάποιοι λένε ότι η αλλόκοτη καθαρότητα και η ποιότητα της φωτογραφίας υποδεικνύουν ότι πρόκειται για φάρσα, αλλά απέχει πολύ από την τελευταία σύλληψη ή θέαση της Παναγίας.
Στην εικόνα από κάτω και στα δεξιά της ταφόπλακας, θα δεις το σημείο που λέγεται ότι βρισκόταν…
θέλεις και άλλες ιστορίες από αυτό το μέρος; Στις έχω!
Το εξαφανισμένο σπίτι
Γνωστό και ως “Φανταστικό αγροτόσπιτο” και “Μαγικό Σπίτι“. Ένα άλλο συνηθισμένο θέαμα είναι αυτό με το λευκό μονώροφο βικτοριανό σπίτι με μια κούνια στη βεράντα και έναν φράχτη γύρω του. Το σπίτι εμφανίζεται συνήθως διαφανές με κίτρινο-πορτοκαλί φως στα παράθυρά του που τρεμοπαίζει σαν να προέρχεται από αναμμένο κερί.
Πολλές αναφορές λένε ότι συρρικνώνεται και τελικά εξαφανίζεται όταν το πλησιάζετε, αν και παραμένει ένας θρύλος που προειδοποιεί ότι αν μπείτε σε αυτό δεν θα μπορέσετε ποτέ να επιστρέψετε.
Αρκετές καταγραφές δείχνουν διάφορα σπίτια να στέκονται στο παρελθόν στο χώρο ή κοντά σε αυτόν, αν και κανένα από αυτά δεν μοιάζει ακριβώς με το Εξαφανισμένο Σπίτι. Όποιου και αν ήταν το σπίτι, συνεχίζει να εντοπίζεται στο νεκροταφείο μέχρι σήμερα.
Κατά καιρούς, μια παράξενη ομίχλη παρατηρείται συχνά γύρω από το κτίριο, καθώς αυτό χάνεται ή εξαφανίζεται από το οπτικό πεδίο.
Ήμασταν τόσο τυχεροί που δεν το βρήκαμε..το φως χανόταν και η ομίχλη δεν είναι το δυνατό μας σημείο.
Και άλλοι
Το 1870, ένας αγρότης όργωνε ένα κοντινό χωράφι με το άλογό του, όταν το ζώο τρόμαξε. Ο αγρότης πιάστηκε απροετοίμαστος και αφού μπλέχτηκε στα χαλινάρια, στη συνέχεια σύρθηκε καθώς το άλογο βούτηξε στη διπλανή λίμνη στην οποία πνίγηκαν και οι δύο.
Οι φανταστικές φιγούρες και των δύο φαίνονται στην επιφάνεια της λίμνης δίπλα στο νεκροταφείο καθώς και στην 143η οδό λίγο πιο πέρα.
Το φάντασμα ενός μεγάλου μαυρογάλαζου σκύλου φαίνεται επίσης μερικές φορές να κάθεται ήσυχα στην είσοδο του νεκροταφείου καθώς και να τρέχει στο μονοπάτι όπου αναπόφευκτα χάνεται στον αέρα.
Μπάλες μπλε και κόκκινου φωτός έχουν παρατηρηθεί σε διάφορες τοποθεσίες κατά μήκος του μονοπατιού και στο νεκροταφείο, να αιωρούνται και να χορεύουν.
Αν γενικά είσαι περίεργος και αναζητάς κάποιον επώνυμο τάφο, μπες στο www.findagrave.com, που θα σου δώσει περισσότερες πληροφορίες.
Προτείνουμε γενικά να μην παίζετε με τέτοια.
Να σέβεστε τους νεκρούς, γιατί όλοι πραγματικά, έχουν μια ιστορία πίσω τους. Είμαστε σίγουροι πως μόνο μπροστά σου δεν θα ήθελες να το βρεις!
Μια μικρή αναφορά που είχαμε κάνει εδώ αλλά και εδώ, μιλώντας για τον τάφο του Al Capone (ναι, τον βρήκαμε!)
Αν βρεθείς στο Σικάγο και θέλεις ντε και καλά, να ζήσεις το paranormal, τότε κάνε κλικ εδώ και εδώ.
Και όπως λέμε “Follow the beaver, not the reaper”!